Dowiedz się, jakie technologie są stosowane w poszczególnych czujnikach i poznaj ich zalety i wady.
Przejdź do:
Celka pomiarowa składa się z podstawy, dwóch warstw kondensatorów, tzw. fryty szklanej pełniącej rolę spoiwa i membrany.
Warstwy kondensatorów na podstawie wraz z membraną swoją budową przypominają kondensator płaski, przy czym jeden z nich ma funkcję pomiarową, a drugi referencyjną. Pod wpływem ciśnienia zmienia się odstęp pomiędzy membraną i podstawą, co powoduje zmiany pojemności elektrycznej pomiędzy elektrodami. Czujnik analizuje zmiany pojemności elektrycznej i przetwarza je na typowy sygnał stosowany w przemyśle.
W tych celkach pomiarowych, na spodzie membrany ze stali nierdzewnej przytwierdzone są rezystory połączone w obwód mostka Wheatstone’a i pełniące rolę mierników naprężenia. Mogą one mieć postać grubo- lub cienkowarstwową. W momencie przyłożenia ciśnienia membrana celki pomiarowej ulega odkształceniu. To powoduje proporcjonalną zmianę sygnału na wyjściu obwodu mostkowego, która jest mierzona przez elektronikę i konwertowana na typowy sygnał wyjściowy stosowany w przemyśle.
Te celki pomiarowe korzystają z efektu piezorezystancyjnego. Opisuje zmianę oporu elektrycznego materiału wskutek wywarcia nacisku. Zmiana oporu jest mierzona za pomocą obwodu mostkowego i konwertowana na typowy sygnał wyjściowy stosowany w przemyśle. Piezorezystancyjna krzemowa celka pomiarowa jest przyklejana do płytki drukowanej, na którą nanoszona jest powłoka zapewniająca ogólną odporność na media (zanieczyszczone powietrze, olej, woda, chłodziwo itp.).