You probably do not come from: Poland. If necessary, change to: United States
Infolinia serwisowa +48 32 70 56 400
  1. Czujnik temperatury z funkcją samokontroli TCC
  2. Rygorystycznie testowane

Rygorystyczne testy

W ifm pragniemy, aby użytkownik mógł ufać swoim przyrządom pomiarowym tak jak my swoim produktom. Każdy czujnik TCC poddajemy „testom wykraczającym poza wymogi norm”, aby upewnić się, że produkujemy najbardziej stabilne, niezawodne i dokładne wyroby do pomiaru temperatury dostępne dziś na rynku. W okresie opracowywania tego wyrobu nasi inżynierowie ustalili główne przyczyny dryftu i usterek, a następnie przetestowali produkty nasze oraz trzech innych liczących się producentów w naszym laboratorium testów ekstremalnych. A oto wyniki.

Wpływ szoku cieplnego na dryft i okres żywotności czujnika

Do najbardziej wymagających warunków, w jakich muszą sprawdzić się przyrządy pomiarowe, należą procesy CIP. Ciągłe przełączanie między wysokimi i niskimi temperaturami może w krótkim czasie spowodować zużycie zmęczeniowe podzespołów elektronicznych, a więc wywoływać dryft i awarie. Każdy cykl CIP to potencjalna przyczyna dryftu.

Do symulacji procesów CIP służy nasza komora do wywoływania wstrząsu cieplnego. Przyrządy zanurza się całkowicie w kąpieli o temperaturze -15C na 10 minut, a następnie natychmiast (w czasie < 10 sekund) przenosi do drugiej, tym razem o temperaturze 140C. Testy dryftu wykonujemy co 50 cykli w mierzonej temperaturze 123C.

Wykres przedstawia wyniki dla urządzeń każdego producenta. Ostatni pomiar pokazany dla Producenta B i C to punkt, w którym nastąpiła awaria urządzenia. Warto zauważyć, że zestawienie nie zawiera danych dla Producenta A, ponieważ jego urządzenie uległo awarii po dwóch cyklach cieplnych. Pomiar z TCC zanotował dryft < 0,2C, a urządzenie nie uległo awarii nawet po 1000 cykli, kiedy to przerwaliśmy próbę.

Wpływ prędkości przepływu na wytrzymałość spoin

Ifm przeprowadza próby zmęczeniowe odporności na mechaniczne siły zginające wywoływane przez dużą prędkość przepływu i uderzenia wody. Próba symuluje siły występujące rurach i mierzy wytrzymałość zmęczeniową spoin laserowych między przyłączem procesowym a rurą sondy. Większość producentów uznaje tę spoinę za słaby punkt układu.

Ponieważ nie możemy zagwarantować danej orientacji montażowej zespołu, próbę wykonujemy przy zastosowaniu cyklicznej siły przepływu na całej powierzchni spoiny, przy zachowaniu sił odrywających we wszystkich kierunkach. Symulacja pokazuje naprężenia działające na spoinę podczas działania siły cyklicznej na jej najsłabszy punkt, czyli rozlew lub nawis ściegu spoiny. Czerwony kolor oznacza największe naprężenie działające na połączenie spawane.

Aby sprawdzić wytrzymałość spoiny w próbie ekstremalnej, wybieramy zespół sondy / przyłącza i obracamy go, nakładając jednocześnie obciążenie 50 funtów, aż do zerwania połączenia. Naszym zdaniem ta ekstremalna próba stanowi właściwy odpowiednik pracy zespołu w najbardziej niekorzystnych warunkach. Takiej próbie poddaliśmy 3 próbki od każdego producenta, o długości sondy 50 mm.